ماجرای شگفت انگیز ناپدید شدن صدها ستاره در آسمان! - بانوی ایران

غزال زیاری: اخیرا گزارشی درباره سه ستاره منتشر شد که در جولای سال 1952، در عرض یک ساعت برای همواره از آسمان شب ناپدید شده و یک مسئله رمزآلود را پیش روی دانشمندان قرار دادند که تا به امروز چندین فرضیه برای آنها مطرح شده است. البته باید این را در نظر داشت که اینها تنها ستاره هایی نیستند که ناپدید شده اند.

در سال 2019، در پروژه ناپدید شدن و ظهور منابعی در طول یک قرن مشاهدات (VASCO) کوشش هایی در راستای لیست کردن ستاره هایی که در 70 سال گذشته از دیدرس ناپدید شده اند انجام شد و نام حدود 100 ستاره بدون ارائه شرح مشخصی در این لیست نهاده شد.

در پروژه واسکو تصاویر ثبت شده از آسمان به وسیله رصدخانه نیروی دریایی آمریکا از سال 1949 به بعد را با تصاویر ثبت شده به وسیله Pan-STARRS بین سال های 2010 تا 2014 با هم مقایسه شدند. نرم افزار مورداستفاده به وسیله این تیم، به حدود 150 هزار منبع نوری که در طول این سالها ناپدیده شده بودند، دست یافت.

بعد از آن، دانشمندان به آنالیز داده های دیگر مجموعه ها پرداختند تا داده ها را محدودتر نمایند و در مرحله بعد، 24هزار گزینه روی میز باقی ماند. سپس، دانشمندان این داده ها را به صورت دستی آنالیز کردند و مواردی که با نقص دوربین یا سایر خطاها روبرو بود را حذف کردند. در نهایت 100 گزینه از منابع نوری که در این سال ها از دید ما ناپدید شده اند، باقی ماند.

ستاره ها ممکن است مثل ستاره اِبط الجوزا کم نور شوند و یا مثل یک ابرنواختر منفجر شده و اثری چندساعته یا چند روز نورانی را از خود به جای بگذارند. ولی عموما ستاره ها به سادگی از دیدرس ناپدید نمی شوند.

دلایل احتمالی ناپدید شدن ستاره ها

یک شرح احتمالی برای ناپدید شدن این ستاره ها این است که آنها نتوانسته اند تا به یک ابرنواختر تبدیل شوند و در عوض داخل یک سیاهچاله فرو رفتند. البته تصور می گردد که احتمال این اتفاق کمتر از 1 در 90 میلیون است و در نتیجه اتفاق بسیار نادری به نظر می رسد و توجیه خوبی برای از بین رفتن بسیاری از ستاره ها در دهه های اخیر نیست.

مطالعه اخیر VASCO با نگاهی به ستاره های ناپدید شده، احتمال ناکامی تبدیل این ستاره ها به یک ابرنواختر را کمتر از 1 در ششصد میلیون دانسته است.

همگرایی گرانشی، یکی دیگر از احتمالات مطرح شده است که در آن فضا-زمان به وسیله اجسام بسیار سنگینی منحرف می شوند؛ گاهی اوقات اجسام دور را بزرگتر نموده و یا فوران های کوتاه نور، مثل انفجارهای پرتو گاما، در آنالیز های قدیمی تر ثبت می شوند. اجسام متحرک نزدیکتر، مثل سیارک ها نیز ممکن است باعث ناپدید شدن ستاره ها باشند.

• موجودات فرازمینی به چه زبانی صحبت می نمایند؟
• پاسخ 2+2 چیست؟ بعضی می گویند 5 می گردد!

در شرایطی که مطالعه درباره این اجسام، برای اخترفیزیکدانانی که ممکن است مجبور باشند تا مکانیزم های ناپدید شدن ستاره ها را شرح دهند بسیار مجذوب کننده باشد، ولی باید دانست که یکی از عوامل پشت پرده جستجوهای فراوان در این راستا، چیز دیگری است: جستجو برای کره دایسون، که روشی فرضی است که تمدن های پیشرفته می توانند با احاطه کردن یک ستاره با صفحات خورشیدی از قدرت آن ستاره بهره ببرند. البته این جستجوها می تواند ما را به یک تمدن پیشرفته راهنمایی کند.

یک گروه متفاوت از دانشمندان در مقاله شان که در سال 2019 در ژورنال The Astronomical منتشر شده بود در این باره نوشتند: در صورتی که در منطقه ای در آسمان، شاهد کاهش چشمگیر و غیرمنتظره ای از ستاره ها نسبت به سال های گذشته اش باشیم، باید به این منطقه از آسمان توجه به مراتب بیشتری داشت.

با وجود تمام این تحقیقات، هنوز جواب مشخصی درباره ستاره های گم شده و مقصد و سرنوشت نهایی آنها به دست نیامده است.

منبع:iflscience

227227