روکش دندان و هر آنچه که درباره آن باید بدانید - بانوی ایران

حتما برای شما هم پیش آمده است که پس از درمان ریشه دندانتان توسط دندانپزشک از سوی او پیشنهادی مبنی بر روکش کردن دندان دریافت کنید. روکش دندان معمولا از جنس فلز-سرامیک است و بر روی دندان قرار می گیرد. خیلی افراد تنها به دلیل زیبایی بیشتر دندان هایشان اقدام به روکش کردن آن ها می نمایند که اصطلاحا به ان لمینت دندان می گویند. اگر در این باره اطلاعات زیادی ندارید با خبرنگاران همراه شوید.

روکش دندان چیست؟

روکش دندان (dental crown) یک کلاهک فلزی یا سرامیکی و یا ترکیبی از هر دوی آن هاست که بر روی دندان های با تخریب گسترده گذاشته می گردد تا علاوه بر حفاظت از آن ها در برابر شکستن، عملکرد و زیبایی دندان نیز مجددا به آن باز گردانده گردد. درواقع برای روکش کردن دندان بسته به نوع و جنس روکش از سطوح مختلف دندان برداشته شده تا فضا برای قرار دریافت روکش (که شبیه قابلمه است) روی دندان فراهم گردد. این روش، درمانی برگشت ناپذیر تلقی می گردد بنابراین باید در انتخاب مورد آن دقت داشت.

چه دندانی احتیاج به روکش دارد؟

در دندان هایی که با پوسیدگی های وسیع تحت درمان ریشه قرار گرفته اند چون احتمال شکستن پرکردگی آن ها می رود به روکش توصیه می شوند. گاهی اوقات در تغییر رنگ های وسیع یا برخی از نازیبایی ها نیز از روکش استفاده می گردد. گاهی برای پرکردن فاصله ناحیه بی دندانی از روکش کردن دو دندان ابتدا و انتهای آن ناحیه و متصل کردن آن ها به هم استفاده می گردد که اصطلاحا به آن بریج می گویند. در این حالت اگر آن دو دندان به دلایل قبلی مانند پرکردگی وسیع، درمان ریشه و غیره به روکش احتیاج داشته باشند، درمان منطقی است ولی اگر آن دو دندان سالم باشند با توجه به آسیب هایی که به آن ها وارد می گردد و مقایسه هزینه ها، جایگزین منطقه بی دندانی با ایمپلنت دندان منطقی تر است.

انواع روکش دندان

همانطور که از نام آن بر می آید تمام بخش پوشش دهنده دندان از فلز ساخته شده که بسته به نوع فلزات موجود در آلیاژ آن می تواند فلز سفید یا زرد باشد. این نوع روکش بهترین روکش دندان است. چرا که تراش دندان بسیار کمتر است و باعث سایش دندان های مقابل نمی گردد. همچنین ماندگاری بسیار بالایی دارد چون کاملا فیت دندان می گردد. در این میان تنها عیب آن را می توان ظاهر نازیبای آن دانست.

آنچه که امروزه به عنوان روکش به صورت غالب در مطب های دندانپزشکی استفاده می گردد همین نوع روکش است. درواقع بخش فلزی دور تا دور دندان را پوشش می دهد و به عنوان بخش هسته ای استحکام روکش را سبب می گردد و پرسلن یا چینی روی آن ،زیبایی روکش را منجر می گردد. در واقع این نمونه روکش ترکیبی از زیبایی و استحکام است. عمر این روکش ها از تمام فلزها کمتر و از تمام سرامیک ها بیشتر است.

• سایش دندان مقابل در مواردی که گلیز روکش از بین رفته است.

• احتمال ترک یا پریدگی چینی روکش (اگر کم باشد ترمیم با کامپوزیت و اگر زیاد باشد تعویض روکش مدنظر قرار می گیرد)

• برخی موارد فلز لبه روکش دیده می گردد ، به ویژه بعد از تحلیل لثه که این اتفاق مهمی است به ویژه در دندان های قدامی.

• برای ان نوع روکش ضخامت بالاتری از دندان تراش می خورد.

روکش های تمام سرامیک به طور کامل از نوعی چینی مانند پرسلن ساخته شده است. این روکش ها در مقایسه با روکش های pfm که روتین مطب های دندانپزشکی است بسیار طبیعی تر به نظر می رسد چرا که فلزی در زیر آن به کار نرفته است و اگر کسی به آلیاژهای موجود در فلز آلرژی داشته باشد ، می تواند این روکش ها را مد نظر داشته باشد. توجه داشته باشید که ساختار این نوع روکش بسیار ضعیف است و بنابراین فقط در دندان های قدامی که زیبایی مد نظر است مورد استفاده قرار می گیرد.

روکش کردن دندان چه مزایا و معایبی دارد؟

مهم ترین مزیت روکش حفظ ساختار دندان در برابر شکستگی و نیز حفظ سلامت بافت های اطراف دندان است، اما به هر حال 1 تا 1.5 میلی متر از نسج دندان، طی فرآیند ترمیم تراش می خورد و اهمیت مراقبت از آن را برای جلوگیری از پوسیدگی مجدد چند برابر می نماید.

عظیم ترین عیب روکش، تراش دندان است و با توجه به این که عمر متوسط روکش های معمولی بین هشت تا ده سال است، در درازمدت طول عمر دندان کاهش خواهد یافت. روکش زمانی توصیه می گردد که نسج سالم به جامانده دندان بسیار کم باشد.

مسلما هرچه درمان های ترمیمی و روکش گذاری دندان ها با دقت و مهارت بیشتری صورت گیرد، عمر مفید روکش دندان بیشتر خواهد بود، اما واقعیت آن است که دندان های روکش شده برای دوام بیشتر به دقت در مسواک زدن و بهره گیری از نخ دندان احتیاج دارند.

گردآوری: مجله اینترنتی خبرنگاران

منبع: setare.com