نذر جالب شناگر طلایی ایران
به گزارش بانوی ایران، ورزشکاران جانباز و معلول ایرانی سال هاست که در میادین مختلف افتخارآفرینی می نمایند. دامنه این موفقیت های غرورانگیز حالا به بازی های پاراآسیایی 2018 جاکارتا رسیده و مدال طلایی که یکشنبه در رشته شنا و در ماده 100 متر پروانه کلاس S10 توسط شاهین ایزدیار به دست آمد، شروع آن بود.
به گزارش خبرنگاران، ایران در ادامه نوشت: این ورزشکار کرجی که سابقه حضور در بازی های پاراآسیایی و پاراالمپیک در دوره های قبل را نیز در کارنامه خود دارد، روز گذشته در دومین رقابت خود توانست در ماده 100 متر آزاد کلاس S 10، دومین مدال طلای خود را به ارمغان بیاورد. ضمن اینکه او این شانس را دارد تا در 5 ماده دیگر نیز برای کسب مدال طلا بجنگد و به افتخاری دست پیدا کند که در تاریخ ورزش ایران بی نظیر است و تاکنون کسی نتوانسته چنین رکوردی را در ورزش کشورمان از خود به جا بگذارد.
دیروز و پس از کسب دومین طلای ایزدیار، گفت وگویی با این شناگر انجام دادیم. او به سؤالات مختلفی پاسخ داد و صحبت های جالبی درخصوص دبل کردن خود در کسب مدال طلا عنوان نمود.
شاهین ایزدیار صحبت هایش را این گونه شروع کرد: خیلی خوشحالم که در دو روز، 2 مدال طلا برای کاروان ایران به دست آوردم. من در 5 ماده دیگر نیز طی روزهای آینده مسابقه خواهم داد و امیدوارم که مدال آوری هایم تداوم داشته باشد.
وی به مدال طلایی که در دوره های قبل کسب نموده بود، اشاره نمود: من در بازی های پاراآسیایی 2014 اینچئون 5 مدال نقره و یک برنز کسب کردم و متأسفانه نتوانستم مدال بگیرم و آخرین مدال طلایی که گرفته بودم، در بازی های پاراآسیایی 2010 گوانجو بود و در واقع 8 سال بود که برای طلا روی سکو نرفته بودم و خیلی خوشحالم که بعد از 8 سال این طلسم شکست. البته در این راه ممارست زیادی داشتم و خیلی ها هم برایم زحمت کشیدند. از جمله مربی ام آقای مهدی ضیایی، آقای امیرعلی سعادتمند مربی بدنسازم و آقای مشتاق رئیس هیأت شنای خراسان که بسیار به من یاری کردند و از آنها تشکر می کنم.
ایزدیار درباره اینکه آیا پیش بینی این مدال طلا را می کرد یا نه، پاسخ داد: بله پیش بینی این موضوع را می کردم و خیلی خوشحالم در دو ماده اولی که با حریفانم رقابت کردم، این رؤیا به حقیقت تبدیل شد.
وی ادامه داد: من سه شنبه در ماده 200 متر مختلط انفرادی و فردا (چهارشنبه) در 400 متر آزاد که در آن رنک 2 هستم مسابقه می دهم و با حریف قزاقم رقابت دارم که توانستم او را امروز (دیروز) شکست دهم. بعد از آن هم در کرال سبک 50 متر و صد متر قورباغه و صد متر کرال پشت که ماده های تخصصی خودم هستند مسابقه خواهم داد و امیدوارم که بتوانم 7 مدال طلا را به دست آورم.
وی درباره اینکه با کسب 7 مدال طلا به یک رکورد بی نظیر در تاریخ ورزش ایران دست پیدا خواهد نمود، چنین واکنشی داشت: بله اگر این اتفاق بیفتد، برای اولین بار در تاریخ ورزش ایران خواهد بود. ما قبلاً دو مدال طلا داشته ایم ولی بیشتر از آن نداشته ایم و من امیدوارم این طلسم را هم بشکنم و هدفم هم این است که رنک ایران را در کل ارتقا دهم و برای اولین بار از کره جنوبی جلو بزنیم و بر سکوی سوم قرار بگیریم.
این شناگر افتخارآفرین درباره اینکه با مدال طلای او ورزشکاران دیگر ایران هم طلایی شدند، چنین احساس خود را اعلام کرد: خیلی خوشحالم که اولین مدال طلای کاروان ایران را به دست آوردم و این انگیزه ای شد برای سایر بچه ها که طلا بگیرند.
وی درباره تفاوت شنای معلولان و شنای معمولی جهان و ایران هم گفت: ما در شنای پاراالمپیک جهان نفراتی داریم که سطح شان خیلی بالاست و با کمترین معلولیت، می توانند شناگران سالم ایران را هم بگیرند اما در پاراآسیایی هم رکوردهای خوبی زده شد. رکورد خود من در صد متر، یک دقیقه و 9 ثانیه است که رنک دو و سه عادی محسوب می گردد. من در این دو روز سرماخوردگی هم داشتم و حالا که بهتر شوم، امیدوارم بتوانم رکورد خودم را هم بزنم.
او درباره اینکه آیا می توان او را مایکل فلپس شنای ایران نامید، چنین واکنشی داشت: راستش را بخواهید خیلی ها این جمله را به من گفته اند اما من فاصله ام با آقای فلپس شناگر امریکایی که 27 مدال طلای المپیک و جهان را دارند، خیلی زیاد است اما با توجه به اینکه شنای ایران 50 سال از شنای جهان عقب است، می گردد این قیاس را با من انجام داد. چون کسی را نداشته ایم که طلا بگیرد. من دو دوره در پاراالمپیک بوده ام و به فینال رسیده ام و جزء 8 نفر برتر جهان بوده ام.
ایزدیار درباره اینکه با این افتخارآفرینی چه توقعی از مسئولان ورزش ایران دارد، گفت: امیدوارم قدر این رشته را بدانند. قدر من را نه بلکه شنا را. این رشته بسیار پر مدال است و یک نفر به تنهایی می تواند 8، 7 مدال کسب کند. تیم هایی مانند والیبال و بسکتبال با 20 بازیکن، هر چقدر هم کوشش نمایند ممکن است در نهایت یک مدال طلا بگیرند اما در شنا بیشترین مدال به دست می آید و برای همین باید برای شنا سرمایه گذاری گردد و بیشترین بها را به آن بدهند. الان از دوره قبل بازی ها تا الان هم تیمی های من به غیر از خودم که یکی دو سفر برای مسابقه رفته ام، هیچ کدامشان مسابقه نداده اند و هیچ انگیزه ای نداشتند و می خواستند شنا را کنار بگذارند. اینکه بچه های ما هر 4 سال یک بار مسابقه بدهند، خوشایند نیست و باید بیشتر به آنها توجه گردد.
وی درباره سابقه فعالیت های خودش هم شرح داد: من بچه کرج هستم و 25 سال دارم. به طور مادرزاد دست راستم از مچ قطع است. از 9 سالگی هم شنا می کنم و از 14 سالگی هم عضو تیم ملی هستم. الان 8 سال است که به مشهد نقل مکان نموده ام تا زیر نظر مربی ام آقای ضیایی کار کنم. من مدال اولم را به ایشان و مدال دومم را به پدر و مادرم تقدیم کردم.
ایزدیار درباره اینکه حالا که ساکن مشهد است، نذری برای امام رضا (ع) انجام داده تا باز هم مدال بگیرد یا نه، گفت: خیلی ها نذر امام رضا (ع) می نمایند تا حاجت بگیرند اما من نذر نموده ام برای مناطق محروم سرویس بهداشتی بسازم و امیدوارم خدا یاری کند تا نذرم را ادا کنم.
منبع: خبرگزاری ایسنا