دست نوشت برای بارسا، آلارم ته جدولی - بانوی ایران

به گزارش خبرنگاران ،محمد قراگزلو،یک)در یازده کیلومتری جنوب سانتیاگو برنابئو،سه ساعت بعد از اولین برد سولاری که به سختی و با کمی خوش اقبالی به دست آمد، انگارهمه چیز برای فرمانروایی به لالیگا در دسترس به نظر می رسید اما اینجا در مادرید و در ورزشگاه وایاکاس ،تمام آن سیزده هزار نفری که ورزشگاه نیمه کاره شان را پر نموده بودند به شکست دردناک غول همشهری در ال کلاسیکوی هفته قبل حتی فکر نمی کردند.آنها دنبال بپاخیزی در لالیگا بودند و شبیه هر تیم کوچک دیگری در خانه قدرت به دام انداختن بزرگترین و پرستاره ترین تیم های جهان را در خود می دیدند.وایه کانو تیم نوزدهم جدول لالیگا فقط 10 دقیقه شبیه آن چیزی بود که به نظر می رسید.انگار گل سوارز آنها را بیدار نموده بود و درست بعد از جلو افتادن بارسا،این تیم کوچک شبیه لگانس و خیرونا چالش عجیب و عذاب آور مواجهه با تیم های کوچک را برای والورده و تیمش یادآور شد.

دو)بارسا دو گل خورد و در دقایقی طولانی از مسابقه،نمایشی ناموزون و نامتعارف ارائه داد.انگار سازمان دفاعی بارسا روز به روز آب می رود و همه چیز درباره این تشکیلات روی هواست.با وجود اینکه پیکه از آن شرایط فاجعه بار ابتدای فصل فاصله گرفته اما جوانی لنگلت همچنان نگران کننده است و دوری طولانی مدت اومتیتی همه چیز را بهم ریخته.غیر از این افت ادامه دار بوسکتس باعث شده تا بارسا حتی به کوچک ترین تیم های لالیگا بارها و بارها قدرت خلق موقعیت و شوت زدن بدهد.بوسکتس درون میدان بارسا البته دو چهره دارد.چهره رو به جلو همان همیشگی است.بازیکنی ریتم دهنده با قابلیت تبدیل شدن به نقطه ثقل تیم اما شق دوم ماجرا همانی است که بارسا را اذیت می نماید.بوسکتس به عنوان نزدیکترین بازیکن به خط دفاعی قدرت تخریب،دوندگی و جنگندگی کمتری نسبت به فصول گذشته ارائه داده و بخش عمده ای از آسیب پذیری سازمان دفاعی بارسا را به ضعف او می توان ارتباط داد که باید دید بعد از یازده هفته سرگشتگی آیا والورده قادر به پیچیدن نسخه ای برای علاج این درد خواهد بود یا خیر.اگر تصور می کنید درباره افت بوسکتس و ضعف بارسا رد فاز دفاعی اغراقی اجرا شده باید تاکید کنم آمار میانه دومی که از شوت های دو تیم داده شد این فاجعه را به وضوح عیان می کرد.آماری که می تواند والورده را به این فکر فرو ببرد که چرا دیگر خبری از کلین شیت نیست و با هر حمله حریف تن و بدن خط دفاعی اش می لرزد.آمار 14 گل خورده در طول یازده مسابقه برای تیمی که فصل قبل صاحب بهترین خط دفاع و بهترین دروازه بان بوده همین حالا وحشتناک به نظر می رسد و بدتر اینکه بارسا بعد از دو هفته ابتدایی هرگز کلین شیت نداشته و حتی مقابل تیم های کوچکی مثل هوئسکا نیز دروازه اش را باز شده دیده است.

سه)شوک گل اول فرصتی به سازماندهی مجدد بارسا در نیمه نخست نداد اما پرسش بزرگتر اینجاست که چرا بعد از گل دوم حریف که در آغاز نیمه دوم ثبت شد،بارسا برای سازماندهی مجدد اینقدر کند عمل کرد و ضعف ساختاری داشت؟واکنش والورده به عقب افتادن از تیم نوزدهم جدول بموقع و سریع بود اما بین گل دوم وایه کانو و گل تساوی بارسا 30 دقیقه فاصله افتاد.در این سی دقیقه، بارسا بیست دقیقه برای رسیدن به ریتم دلخواهش کوشش کرد اما انقدر شلخته و ناتوان به نظر می رسید که حتی رسیدن به گل مساوی هم بعید به نظر می رسید.انتها تغییر مدل حمله و ده دقیقه بازی پرفشار با جلو کشیدن پیکه و باز کردن خط دفاعی حریف و ارسال از کناره ها به داد بارسا رسید وگرنه انگار این تیم نمی خواست یا بهتر بگوئیم نمی توانست به ریتم وضرباهنگ همیشگی خود دست یابد.

چهار)علت استیصال بزرگ بارسا در رسیدن به ریتم همیشگی و خلق موقعیت را می توان به کیفیت مثلث تهاجمی این تیم در مسابقه اخیر ربط داد.مثلثی که با دو هافبک خلاق و دونده و یک مهاجم نوک همه چیز تمام تکمیل می گردد اما برای به ریتم رسیدن بارسا هرگز کافی نیست.بخصوص وقتی یکی از این سه نفر در فرم بدی قرار داشته باشد.شنبه شب کوتینیو در ورزشگاه وایاکاس ضعیف ترین ورژن خود از زمان حضورش در بارسا را نشان مان داد و به نظر می رسد غیبت مسی روی کیفیت فنی او نیز اثر منفی گذاشته .کوتی در تمام زمان هایی که بارسا عقب افتاده و دنبال این بود تا سازمان بگیرد بی روحیه و پراشتباه فقط لحظه تعویضش را پیش می انداخت و انگار آمده بود تا والورده را برای بازی سختتر با اینتر در میلان بیشتر نگران کند.از سوی دیگر رافینیا ضلع دیگر این مثلث کارایی لازم را حداقل در این مسابقه نداشت.با وجود اینکه او در کارهای ترکیبی وبازی مخصوص بارسا بهتر و مثبت تر از دمبله عمل می نماید اما این بار نه در ریتم دادن به حملات موفق بود نه در تک موقعیتی که نصیبش شد خلاقیتی نشان داد تا خط آتش بارسا با ثبت کمترین موقعیت گل بر اساس حرکات ترکیبی و کارگروهی در این مسابقه یکی از بدترین شب های خود را پشت سر بگذارد.

پنج) بدون لئو مسی فتح ال کلاسیکو سخت نشد اما انگار بردن وایه کانو و تیم هایی شبیه این همیشه سخت خواهد بود کما اینکه بارسای این فصل با مسی به لگانس باخته و از پس خیرونا، بیلبائو و والنسیا هم برنیامده بود.با این حال داشتن سوارز برای دومین هفته متوالی بزرگترین اتفاق هفته های بدون مسی است.سوارز در انفعال خط حمله بارسا،حد فاصل گل اول و دومش در این مسابقه محو هنرنمایی مهاجمان کم نام و نشان حریف شده بود و انگار کاری از دست او هم برنمی آمد تا اینکه بارسا روش دیگری برای رسیدن به دروازه حریف پیدا کرد و اینجا بود که قابلیت های یک فینیشر همه چیز تمام بردی باورنکردنی را به والورده و تیمش هدیه کرد.سوارز بازهم در زمان درست،درجای درست بود و با ضربه ای مخصوص خود تفاوت ها را رقم زد.او بدون مسی، بارسای رنگ و رو پریده ورزشگاه وایاکاس را همچنان در صدر نگه داشت.حالا لوئیزیتو دو گل بالاتر از لئو مسی زده و با 9 گل در صدر جدول لالیگاست و بیشتر از همیشه تاثیرگذاری اش را نشان می دهد.مهاجمی که یادمان رفته بود تداوم گلزنی هایش در تمام فصول اخیر چقدر به قدرت نمایی بارسا در لالیگا یاری نموده بود.