ترانه های بهاری؛ بچگانه از فرهاد - بانوی ایران

بچگانه فرهاد

دلخوشی های کوچک غمگین ما

بی شک سرود ملی ما ایرانی ها در بهار است. اثری قوی که به جرات می توان گفت بسیاری از مردم روی آن تعصب دارند. با وجود زاویه ای که صدا سیما با آثار فرهاد مهراد داشت و شکایت های پی در پی همسر فرهاد از سازمان، بازهم نمی توانستند از خیرش بگذرند و صدای بوی عیدی نزدیک های بهار از تلویزیون شنیده می شد. آن هایی که آثار فرهاد را گوش ننموده باشند هم صد در صد بچگانه یا همان بوی عیدی را شنیده اند. این قطعه در ذات اثر بسیار غمگینی است و ترانه ای که شهیار قنبری سروده هم با تگ ها و عبارات نوستالوژیکش به غم این قطعه افزوده.

عملا حس سرخوشی دم عید را از آدم می گیرد، اما کسی از غم شیرین این ترانه شکایتی ندارد. فرهاد از خوشی های کوچکش می خواند، از لذت های ساده دوران کودکی که حالا دیگر شاید برای بچه ها این نسل چندان ملموس نباشد. اما هرچه باشد نوع خوانش فرهاد که بسیار خاص محسوب می گردد هر مخاطبی را با شنیدنش به سکوت ژرفی وا می دارد و برای لحظاتی به دوران دیگر می برد.

تا امروز بسیاری از خواننده های مجاز و غیر مجاز این اثر را بازخوانی نموده اند. یکی از بدترین های آن بازخوانی بنیامین بهادری بود که بعد از انتشار با عصبانیت هوادار های بی شمار فرهاد هم رو به رو شد. تا امروز هیچکدام از بازخوانی ها نتوانسته حتی ذره ای به آن چه فرهاد خوانده نزدیک گردد. از آن دست آثاری است که شاید حتی برای قرن بعدی هم به روز و گوش نواز باشد. فرهاد در این اثر چنان کلمات را به نت ها می کوبد که گویی تا سال های سال قرار نیست از هم جدا شوند.

پ