همه قهرهای آقای خاص - بانوی ایران

سؤال اینجاست که محمد بنا که تا همین چند وقت پیش مدعی بود حتی نباید مسابقات لیگ کشتی را به خاطر کرونا برگزار کرد، چرا الان چنین دلیلی را برای رفتنش مطرح نموده است؟ او حتی بدون این که رسما استعفایش را به مسئولان فدراسیون کشتی اعلام کند، در گروه واتساپی خود با فرنگی کاران تیم ملی از همه حلالیت طلبید و گفت از این به بعد هیچ سمتی در تیم ملی فرنگی ندارد؛ هر چند محمد بنا همیشه عادت دارد به طور شفاهی و غیر مستقیم خبر استعفایش را به گوش مسئولان برساند.

گفته می گردد حمید سوریان، نایب رئیس فدراسیون کشتی و شاگرد محبوب بنا روز یکشنبه با سرمربیان تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی نشستی داشته تا در مورد برگزاری اردوهای تیم ملی در این روزها تصمیم گیری گردد. از آنجا که اتحادیه جهانی کشتی فعلا برنامه ای برای رقابت های جهانی ندارد، در نهایت مقرر می گردد که با وجود کرونا همچنان هیچ اردویی برای تیم های ملی برگزار نگردد. این تصمیم گیری که نارضایتی بنا را به همراه داشته، باعث می گردد تا بعد از خارج شدن از جلسه خبر کناره گیری اش از تیم ملی کشتی فرنگی را اعلام کند.

موافقت با استعفای چندباره سرمربی تیم ملی فرنگی

استعفاهای محمد بنا حالا دیگر به تعداد انگشت های دو دست رسیده و به نظر می رسد این بار دیگر فدراسیون کشتی فعلی مقاومتی در مورد حفظ او نکند. البته با آمدن علیرضا دبیر در این فدراسیون می شد حدس زد که او با آقای خاص به مشکل بخورد. قهرمان کشتی آزاد المپیک 2000 سیدنی که از جایگاه سیاست به ریاست فدراسیون کشتی رسیده، در این یک سالی که اداره ریاست فدراسیون کشتی را بر عهده داشته، همیشه خواسته ثابت کند که نوع مدیریتش با رؤسای قبلی تفاوت دارد. او در اولین بزنگاه دست روی نقطه ضعف محمد بنا گذاشت و بحث رعایت قانون انتخابی را در تیم های کشتی عنوان نمود؛ موضوعی که در تمام سال هایی که بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی بوده، هیچ وقت حاضر به رعایت آن نشد. دبیر در شرایطی این قانون را تدوین کرد که بنا در جلسات بحث و آنالیز چرخه انتخابی شرکت نکرد. همان زمان بود که زمزمه های خداحافظی پیشکسوت کشتی فرنگی به میان آمد و اهالی کشتی گفتند بعید است بنا با این فرایند کنار بیاید. اگرچه بنا بعد از سکوتی که در این خصوص داشت، در نشست های فدراسیون شرکت کرد اما هیچ وقت به طور شفاف و صریح نگفت که قانون انتخابی ها را رعایت می نماید. حالا مدتی از آن داستان گذشته و بعضی افراد می گویند کرونا بهانه ای شد تا همکاری بنا با فدراسیون دبیر به انتها برسد.

در این شرایط است که احتمال می رود علیرضا دبیر اصراری برای ماندن بنا در تیم ملی کشتی فرنگی نکند.

فدراسیون کشتی بر خلاف دفعات قبل که به محض اعلام نارضایتی محمد بنا از شرایط موجود و احتمال استعفای او، سعی در مرتفع کردن ابهامات و مسائل به هر قیمتی داشت، این بار واکنشی خنثی به قهر و استعفای محمد بنا نشان داد؛ واکنشی که گویای سیاست کلی و متفاوت فدراسیون کشتی در این برهه حساس و البته چراغ سبزی به استعفای محمد بنا تلقی می گردد.

یکشنبه شب چند ساعت بعد از انتشار خبر استعفای محمد بنا، رئیس فدراسیون در گفت وگو با بخش های مختلف خبری تلویزیون صراحتا بیان کرد باید شفاف با مردم صحبت کرد و به تصمیمات یکدیگر احترام گذاشت. علیرضا دبیر درباره پیامکی که بنا به او داده و استعفایش را اعلام نموده، گفت: او به من پیام داد و گفت دیگر خسته شده و نمی تواند به همکاری با تیم ملی ادامه بدهد. این مسائل در ورزش زیاد اتفاق می افتد. باید چند روزی صبر کرد تا فضا آرام تر گردد. سپس جلسه بگذاریم و در این خصوص صحبت کنیم. محمد بنا هم برای من و هم جامعه کشتی عزیز است و خودش هم این را می داند.

توضیح سریال استعفاهای محمد بنا

بنا نخستین بار در دی 1383، قبل از مسابقات دنیای 2005 بوداپست در دوره ریاست محمدرضا طالقانی دستیار حسن بابک، سرمربی وقت تیم ملی فرنگی شد. همه می دانستند همکاری این دو نفر به خاطر طرز فکر متفاوت آنها انتها خوشی نخواهد داشت. اولین قهر او در همین سال قبل از جام دنیای تهران بود. پیش از مسابقات دنیای بوداپست، شهریور 1384 بنا از تیم ملی جدا شد اما با وساطت مرتضی فرجی، نایب رئیس وقت فدراسیون به کارش برگشت. چند ماه بعد از این به دلیل تبعیض بین کشتی آزاد و فرنگی از فدراسیون دلخور شد و به مسابقات قهرمانی کشور در سنندج نرفت. او سپس در یک مصاحبه تلویزیونی استعفا داد.

فروردین 1385 پس از آن که حسن بابک به همراه تیم ملی به مسابقات آسیایی قزاقستان نرفت، عملا از کار برکنار شد و محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان شد. او در آن موقع با حفظ سمت، سرمربی جوانان نیز بود. در بازی های آسیایی 2006 دوحه تیم محمد بنا چهار نقره و یک برنز گرفت اما بار دیگر از تیم ملی استعفا داد. در آن موقع محمدرضا یزدانی خرم به تازگی سرپرست فدراسیون کشتی شده بود. حدود یک سال ونیم تیم ملی کشتی فرنگی دست رضا سیم خواه بود.

پس از شکست سنگین در المپیک 2008 پکن که تیم فرنگی ناکام شد، یزدانی خرم که پیش تر علاقه ای به نگه داشتن بنا نداشت، سراغ او رفت. او آبان 1387 سرمربی شد. البته شش ماه بعد بنا قهر و آشتی های دیگری هم داشت که این بار بر سر انتخاب تیم ملی برای مسابقات جهانی 2009 دانمارک بود. خرداد 1390 باز هم محمد بنا با استعفای شفاهی اش خبرساز شد. محمد بنا همچنان بر خواسته هایش مُصر بود و تهدید می کرد چنانچه این خواسته ها عملی نگردد، 10 بار دیگر هم قهر خواهد نمود!

سال 91 با روی کارآمدن حجت الله خطیب در فدراسیون، باز هم زمزمه اختلافات شنیده شد. در اردیبهشت 91 بود که بنا به حالت قهر در روزهای ابتدایی اردوی تیم ملی کشتی فرنگی شرکت نکرد، اما با حضور کشتی گیران در منزلش، به اردوی تیم ملی برگشت؛ چراکه بازی های المپیک 2012 لندن در پیش بود؛ میدانی که اوج کار و هنرنمایی آقای خاص و شاگردانش را به تصویر کشید. پس از آن موقعی فرارسید که رسول خادم بر مسند ریاست این فدراسیون بنشیند. با وجود نتیجه درخشان المپیک لندن، اما بنا باز حرف از رفتن به میان آورد. اعتقادنداشتن او به برگزاری رقابت های انتخابی اصلی ترین دلیل اختلاف بین بنا و خادم بود. او در اردیبهشت 93 زمانی که از مسابقات قهرمانی آسیا برگشت، در فرودگاه گفت می خواهد بیرون از فرایند انتخاب تیم ملی عمل کند، در غیر این صورت شاید تیم ملی را رها کند. چالش های این پیشکسوت فرنگی در حالی با خادم ادامه دار شد که قید همکاری با فدراسیون او را زد اما دیری نپایید که به خانه کشتی بازگشت.

سیر نزولی تیم ملی فرنگی در آستانه بازی های المپیک 2016 ریو دلیلی شد تا خادم با وجود همه اختلاف ها دست روی این چهره دوست داشتنی مردمی بگذارد. بنا آن موقع گفت که فقط به خاطر مردم بازگشته است. او گفت: خادم من را مقابل مردم قرار داد! در شرایطی که همه تصور می کردند خاطرات لندن قرار است با آقای خاص کشتی فرنگی در ریو هم تکرار گردد اما این اتفاق نیفتاد. ناکامی فرنگی کاران در این المپیک باعث شد سکانس های تلخی از محمد بنا ثبت گردد؛ جایی که او مقابل دوربین ها اشک ریخت و زانو زد. بنا این بار گفت که برای همیشه از کشتی می رود. او در مصاحبه های خود در دو سال اخیر می گفت: از کشتی زده شده و دیگر امکان ندارد بازگردد اما تعصب و تعلق خاطری که او به این ورزش دارد، هنوز راه را برای بازگشت چندباره اش به تشک باز گذاشته است. بی شک باید گفت که قهر و آشتی های محمد بنا در همه این سال ها هیچ وقت به دلیل منافع شخصی نبود و هر بار به خاطر حمایت از کشتی و ملی پوشان این رشته بوده است.

نتایج ضعیف فرنگی کاران از بعد المپیک ریو در حالی ادامه داشته که این تیم در مسابقات جهانی 2018 از 10 نماینده ای که داشت، فقط پیروز به کسب یک مدال برنز شد و به عنوان یازدهمی رسید. بنا باز هم برگشت اما این بار دیگر خادم رفته بود. حمید بنی تمیم، سرپرست فدراسیون او را برگرداند تا راهی مسابقات جهانی 2019 گردد. نتیجه این حضور کسب سه مدال برنز و عنوان چهارمی شد. او در حالی مشغول به کار شد که ریاست فدراسیون به علیرضا دبیر رسید.

بنا قرار بود تا المپیک 2020 هم راهنمایی فرنگی کاران را برعهده داشته باشد اما کرونا مانع آن شد. البته خودش این بار خیلی بلندمدت صحبت می کرد و در مصاحبه هایش از برنامه هایش تا المپیک 2024 هم می گفت.

آن چه در این مطلب عنوان شد فقط اشاره ای به استعفاهای رسمی محمد بنا داشته؛ وگرنه تعداد دلخوری و قهرهای کوتاه مدت او با کشتی فرنگی و مسئولان فدراسیون کشتی، فهرست بلندتری دارد!