آیا ساختن یک شهرک بر روی سیارک امکان پذیر است؟ - بانوی ایران

به گزارش خبرنگاران، چنین ماجراهایی تنها در فیلم های هالیوودی ممکن است رخ دهد چون در واقعیت، دستگاه های حفاری ساخته شده برای معدن کاری بر روی زمین اصولا در شرایط گرانشی کم کار نمی نمایند. اما با وجود مسائل متعدد برای این کار، دانشمندان موسسات مختلفی در دنیا به طراحی برنامه هایی برای بهره برداری از منابع سیارکی هستند که علاوه بر هزینه بالا، دشواری های فنی هم دارد. از جمله دانشمندان دانشگاه وین به طور جدی تصمیم دارند که نه تنها سیارک را حفر و مورد بهره برداری قرار دهند، بلکه نخستین مستعمره نشینان را نیز در آن مستقر نمایند! در اینجا سوال پیش می آید که با وجود دشواری انجام چنین برنامه هایی، چرا بشر به دنبال انجام چنین برنامه ای است. پاسخ کارشناسان بسیار ساده است: ثروتهای بیشماری درست بالای سر ما پرواز می نمایند

آیا تاکنون فکر نموده اید که یک سیارک چقدر ارزش دارد؟ یک تخته سنگ به ظاهر خاکستری که برخی اوقات بی هدف از کنار زمین عبور می نماید یا چند هزار تای آن در مکانی بین مدار مریخ و مشتری در حال چرخش اند. ارزش یک سیارک متوسط می تواند به بیش از 10 هزار میلیارد دلار برسد! واقعیت این است که اکثر اشیاء شناخته شده واقع در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری از آهن، کبالت، پلاتین و نیکل تشکیل شده است.

با این استدلال، دانشمندان دانشگاه وین در حال فکر و طراحی ایجاد اولین شهرک در داخل یکی از سیارک های واقع در بین مدار مریخ و مشتری هستند. بدنه طبیعی این سیارک می تواند از تأثیرات تشعشعات کیهانی جلوگیری کند و بهره برداری ذخایر معدنی آن می تواند بسیار بیشتر از پرداخت هزینه برای چنین برنامه ای سودآور باشد.

اما همانطور که قبلاً گفته شد، دستگاه های حفاری زمینی در شرایط گرانشی کم به خوبی عمل نمی نماید. در جهت حل این مسئله، دانشمندان نسخه ای را برای چنین شرایطی ارائه داده اند: محققان باید سیارکی را پیدا نمایند که حول محور خود بچرخد. این ویژگی امکان استفاده از نیروی گریز از مرکز سیارک را برای نصب تجهیزات معدن کاری در دل سیارک را فراهم می نماید.

اگر چنین سیارکی یافت گردد، این فقط شروع دوران معدن کاری در جرمی آسمانی غیر از کره زمین نخواهد بود زیرا چنین سیارکی می تواند نه تنها به عنوان یک معدن بلکه به عنوان یک پایگاه و خانه واقعی برای نخستین مستعمره نشینان سماوی بکار آید. بشر می تواند در دل آن، اقامتگاه بسازد و پوسته سنگی اطراف ایستگاه به یک محافظت قابل اعتماد در برابر تشعشعات تبدیل گردد که می تواند راحتی در کار و زندگی را ممکن سازد. چنین پوشش طبیعی، مانند ایستگاه های مداری، نیازی به تقویت اضافی ندارد.

با وجود تمام مزایای معدن کاری در سیارک ها، ممکن است چنین فعالیت هایی با خطرات خاصی همراه گردد و روند بسیار غیرمنتظره را همراه داشته باشد. زیرا امکان دارد به دلیل کوچک ترین اشتباه، کل کار به راحتی از دست برود. مثلا اگر در نتیجه اقدامات فضانوردان، سیارک توانایی چرخش در اطراف محور خود را از دست دهد، یا در صورتی که سنگ فضایی نتوانند در برابر عملیات بهره برداری فلزات مقاومت نمایند و منفجر گردد آنها مجبور به بازگشت به زمین خواهند شد یا جانشان را از دست خواهند داد.

در هر صورت، دانشمندان هنوز هم باید در خصوص تمام وجوه حوادث احتمالی فکر نمایند تا از بروز آنها جلوگیری گردد. کارشناسان معتقدند یک پرواز تمام عیار برای فتح اولین سنگ کیهانی تنها پس از 20 سال اتفاق می افتد.