پورغلامی کجا به علی کریمی باخت؟ - بانوی ایران

2 - در تاریخ جام حذفی فوتبال ایران ملوان انزلی همچنان یکی از پرافتخارترین تیم ها به شمار می آید و هفت بار فینالیست گردیده و سه دفعه جام قهرمانی را به دست آورده است. آخرین بار هم که ملوان به فینال رفت (سال 1390) پورغلامی سرمربی اش بود که نه به پرسپولیس علی دایی، بلکه به اشتباه داوری باخت که بهتر است نامش را ننویسیم. پورغلامی پیش از آن نیز دو سال دستیار محمد احمدزاده در ملوان بود و بعد از آن صعود تا فینال جام حذفی هم دو سال سرمربی ملوان باقی ماند و سه سال دستیار مجید جلالی در تراکتورسازی، سایپا و پیکان شد. او فصل گذشته گزینه اول سرمربی گری ملوان بود و با این استدلال که ملوان زمان لازم برای آماده کردن این تیم ندارد، پس از چند جلسه جواب منفی داد و در فصل جاری که وقت کافی داشت، پیشنهاد بازگشت به تیم شهرش را پذیرفت و از حدود سه ماه قبل تمرین سفیدپوشان را شروع کرد. پس چرا ملوان در جام حذفی به سپیدرود رشت باخت و در مسابقه های دسته اول کشور نیز مقابل تیم های قشقایی شیراز و کارون اروند خرمشهر مساوی کرد و این هر سه ناکامی هم در انزلی رقم خورد؟

3 - واقعیت را باید به صراحت نوشت: پورغلامی سال جاری تیم خوبی نبست و تعداد زیادی از بازیکنانی که در اختیار گرفت، به رغم انجام تمرین های بسیار زیاد، نه توانسته اند مجموعه منسجم و هماهنگ بسازند و نه توانایی فردی بالایی دارند که با پاس عالی و یا ضربه دقیق خود سرنوشت مسابقه را تغییر بدهند. پورغلامی می توانست بازیکنان به مراتب بهتری از انزلی و شهرهای دیگر جذب کند و عجیب بود که نه فقط چنین نکرد، حتا پژمان نوری را نیز در تیمی که فاقد یک بازی گردان و مدیر در داخل زمین است، به آسانی و بی دلیل از دست داد. ملوان یک بار با پورغلامی در رقابت های لیگ سال 1390 به داماش ابراهیم قاسم پور هم در انزلی باخته بود. ولی آن تیم چه به لحاظ کار گروهی و چه توان فردی و فنی بازیکنانش نسبت به ملوان این فصل برتری بسیاری داشت.

4 - علی کریمی اما، در شرایط متفاوت با پورغلامی کارش را در رشت از سر گرفت. سپیدرود چندین مهره کلیدی فصل قبل خود را به آسانی از دست داد و بازیکنان موثری هم جانشین آن ها نکرد . تیم قرمزپوش رشتی البته با دعوای شدید مالکیتی روبرو بود و هرکس مثل گوشت قربانی، یک گوشه اش را می کشید. ولی سرمربی شروع فصل سپیدرود نیز با تصمیم خود و یا مشورت دوستانش، تیم ضعیفی بست و به رغم تشکیل اردو در خارج از گیلان و انجام چندین دیدار تدارکاتی، شکست های سنگینی خورد که در تاریخ فوتبال این استان سابقه نداشت! علی کریمی در چنین شرایط سخت و حتا بحرانی، سرمربی سپیدرود شد. او به لطف محبوبیت نزد طرفداران تیم سرخ پوش رشتی کوشش کرد که قدرت بدنی بازیکنان را با انجام تمرین های فشرده و خاص بالا برده و بازیکنان جدیدی را هم جذب کند. البته با برگزاری چندین هفته از مسابقه ها، یافتن بازیکنان گره گشا حتا در سطح لیگ یک نیز آسان نبود و کریمی به اندازه احتیاج تیم خود بازیکن نگرفت و باید تا نیم فصل منتظر بماند. اما همین چند نفری که آمدند در پیکار با ملوان به پیروزی سپیدرود یاری کردند. علاقه ای که بازیکنان به کریمی دارند و احترام متقابل او و طرفداران و رسانه ها (عامل موفقیت آفرینی که در زمان سرمربی اول فصل سپیدرود وجود نداشت) موجب شد که قرمزپوشان با شکست دادن ملوان، درواقع با یک تیر سه نشان را هدف بگیرند: برای اولین بار طی دو فصل اخیر در خارج از خانه به پیروزی برسند . برای نخستین بار در تاریخ برگزای جام حذفی از سد ملوان بگذرند. رقابت های لیگ را با انگیزه و انرژی حداکثر ادامه بدهند.

5 - بدون تردید این نظر ژوزه مورینیو درست است که در شروع فصل و در زمان کافی و با آنالیز و تحلیل عمیق می توان بازیکنان بهتری جذب کرد و تیم قدرتمندتری ساخت. ولی علی کریمی پس از گذشت پنج هفته از مسابقه ها و در شرایط سخت نیز به لطف رسوخ در دل بازیکنان و طرفداران به طور محسوس ضعف ها و اشکالات را کاهش داد و حتما برای نیم فصل دوم لیگ می تواند مجموعه ای منسجم تر و باکیفیت فنی بالاتر بسازد. برای ملوان و پورغلامی هم هنوز چیزی به سرانجام نرسیده است. او که در شروع فصل تصمیم های خوبی نگرفت، فرصت جبران و ترمیم نقاط ضعف خود را دارد. پورغلامی بس از دو تساوی خانگی در لیگ یک و به خصوص شکست مقابل سپیدرود در جام حذفی، باید متوجه گردیده باشد که ملوان برای بازگشت به دوران اوج خویش چه چیزهایی می خواهد.

11